
Entree € 15,00 / CJP € 13,00

|
Zaterdag 26 februari, 20.15 uur
Het Volksoperahuis
Late Night Show
Imagine there’s no heaven...
In zijn oude, Joodse sportschool Nieuw Jeruzalem heeft de eenzame Mosje zich opgesloten en verschanst tegen een vijandige buitenwereld. Hij geeft zich over aan eindeloze, nostalgische mijmeringen en aan het leed van de wereld. Hij wil zo graag ontsnappen aan alles. Dan gaat de bel.Is het een pizza? Een bom? Antrax? Nee, het is de Golem, een buikspreekpop die zal uitgroeien tot een regelrechte Superjood. Muziektheatercollectief Het Volksoperahuis onderzoekt de relevantie van de wereldreligies in deze onstuimige tijden. De basis voor deze voorstelling is de Joodse mythe van de Golem. Met onder andere Rixt Leddy, die het romantische roet in het koosjere eten gooit en Martijn Crins (winnaar Cameretten 2009) die als Golem aan de stoelpoten van het Jodendom zal gaan zagen. Dit alles live begeleid door eigenwijze klezmermuziek en zang. Het Volksoperahuis verbindt het hoofd met het hart, spiritualiteit met humor. Verwacht verrast en verward te worden in deze tragikomische voorstelling die eindigt met een feestelijk eindgala: het afscheid van de hemel...en de hel.
Idee Jef Hofmeister, Kees Scholten en Rogier Schippers compositie, gitaar en accordeon Jef Hofmeister tekst en spel Rogier Schippers spel en regie Kees Scholten spel Rixt Leddy spel Martijn Crins percussie Roy Bakker contrabas Kim Soepnel viool, klarinet en marimba David van Aalderen dramaturgie Mart-Jan Zegers licht Gė Wegman decor Robert van der Hoop techniek Robbert de Jongh fotografie Jochem Jurgens grafisch ontwerp Bart Sparnaaij Met dank aan diverse middelbare scholen, Merel van Gaalen en StudioDeWalt
Muziektheatercollectief Het Volksoperahuis brengt met zichtbaar plezier rauw theater, waarin live muziek, humor en sterke teksten worden gecombineerd. Aan de hand van magische verhalen laten zij het publiek op een nieuwe manier naar de dagelijkse realiteit kijken.
“Het Volksoperahuis combineert spiritualiteit met platvloersheid, clichés met originaliteit. Dat mengsel intrigeert. Alle figuren overstijgen hun individuele lot. Ze zijn allegorisch, ze stáán voor iets, maar voor wat precies, daar moet het publiek even over nadenken” (NRC Handelsblad). “Er wordt heel fijn muziek gemaakt, er wordt enthousiast gespeeld, en er valt heel wat te genieten aan originele gedachtenkronkels” (de Volkskrant). |